Van de week zag ik het weer gebeuren...
Een ruzie die escaleert omdat er over en weer alleen maar op elkaars ‘aanvallen’ gereageerd wordt.
En als je de situatie wat beter kent, is dit helemaal niet vreemd. Ik weet en zie dat beide partijen (laat ik ze voor het gemak even Edward en Anne noemen) flink gekwetst zijn. Ze reageren allebei vanuit hun emotie, met harde verwijten over en weer. Zo zakken ze er steeds dieper in weg.
Ik gun het ze zó om naar elkaar te kunnen luisteren, om vanuit zichzelf tegen elkaar te kunnen zeggen hoe iets voor ze is geweest, hoe dat voelde. De kans is groot dat dat namelijk helemaal de intentie niet is geweest van de ander. Of misschien op dat moment van de strijd ook wel, maar kunnen ze nu zien dat dat niet echt positief heeft bijgedragen aan de situatie.
Als ze eerst eens vanuit de wens om iets op te lossen naar elkaar zouden kunnen luisteren… oprecht luisteren. Niet met het doel om te reageren, maar met het doel om de ander te begrijpen. Dan zou er ook zomaar een moment kunnen komen waarop ze durven aan te geven waar ze behoefte aan hebben, wat ze van de ander nodig hebben om samen goed te kunnen functioneren. Ze hoeven het dan echt niet altijd eens te zijn, maar zolang ze een gezamenlijk doel voor ogen hebben, kunnen ze wel kijken naar mogelijkheden voor een oplossing.
De echte pijn
De situatie van Edward en Anne heeft niets te maken met een echtscheiding waarbij kinderen betrokken zijn. Maar ik zie zo enorm veel vergelijkingen.
Wat zou het fijn voor hen zijn als ze erkennen dat de strijd die ze nu voeren diep in hun hart eigenlijk helemaal niet is wat ze willen. Dat ze allebei eigenlijk zo graag door elkaar gezien en erkend willen worden. De echte pijn zit – naar mijn mening – namelijk helemaal niet in hetgeen waar nu over gebakkeleid wordt. Zoals dit ook vaak bij echtscheidingen het geval is.
Ik hoop dat ze inzien dat ze met het volhouden van deze strijd niet bereiken wat ze daadwerkelijk willen. Dat deze strijd alleen verliezers kent, waarvan zijzelf – én hun naasten – de dupe zijn. Dan kunnen ze vervolgens ook de stap zetten om zich te laten begeleiden door een professional, die hen kan helpen om van een afstandje naar de situatie te kijken en niet direct te reageren vanuit de emotie.
Hoe is dit bij jou, als je in een situatie terecht komt die je raakt?
Luister jij dan om te reageren, of om de ander te begrijpen?
Vind je deze tips waardevol en wil je elke twee weken Gouden Tips ontvangen
VOOR EEN HARMONIEUZE SCHEIDING?
Ontvang ze gratis in je mailbox