Maak niet de fout dat je je kind laat kiezen
Nog niet zo lang geleden hoorde ik een vader zeggen dat hij de kinderen (8 en 11) heeft laten kiezen hoe zij de omgang met hem en zijn ex-partner wilden. Vol trots vertelde hij dat ze dit in goed overleg hadden afgesproken.
Dat laatste is natuurlijk hartstikke fijn voor hun kinderen. Helemaal, omdat de kans spanning tussen deze ouders best groot was. Een dikke pluim dus voor deze ouders dat ze dit samen in overleg konden regelen!
Echter… Door de verantwoordelijkheid voor het maken van deze keuze bij de kinderen neer te leggen, hebben zij hun eigen verantwoordelijkheid bij de kinderen gedeponeerd.
Voor een kind is het ondoenlijk om tussen zijn ouders te kiezen
Het was aan de kinderen om te bepalen wat voor henzelf het beste en prettigst zou zijn, wanneer zij bij welke ouder willen zijn. Een kind – zeker van die leeftijd- kan alleen nog niet overzien wat in deze een goede beslissing is voor zichzelf. Hij is bovendien afhankelijk van beide ouders. Zij spelen allebei een onmiskenbare rol in het leven en de ontwikkeling van het kind.
Het moeten kiezen tussen de ouders is dan ook een te zware last, die je liever niet bij hen wilt neerleggen.
Als je de kinderen laat kiezen is de kans reëel dat zij kiezen voor de ouder waarvan zij denken dat hij/zij de meeste steun/hulp nodig heeft. Voor kinderen is het namelijk belangrijk dat het goed gaat met beide ouders. Zij zullen dan ook niet zo zeer het beste voor zichzelf kiezen, als wel voor datgene wat één van beide ouders nodig heeft.
Als een kind voor de een van beide ouders kiest, wijst het tegelijkertijd de andere ouder af. Een kind bestaat genetisch gezien uit de genen van zijn vader en moeder. Met het kiezen voor de éne ouder en afwijzen van de andere ouder, wijst het onbewust een belangrijk stuk in zichzelf af. Dàt is een element waar de scheiding het kind flink kan beschadigen.
Verantwoordelijkheid van ouders
Het is dus jullie gezamenlijke verantwoordelijkheid als ouders om te bepalen wat voor de kinderen het beste is. Je zult dus met je (ex-)partner moeten overleggen. En hierin kan je de kinderen heel goed horen, maar de beslissing is aan jullie als ouders.
Wat je kan helpen om dit proces harmonieus te laten verlopen, is om tijdens dit gesprek niet je ex-partner te zien, maar de andere ouder van jullie kind(eren). Die andere ouder zal, net als jij, het beste met hen voorhebben.
Bespreek samen waar jullie kind(eren) het beste bij zouden functioneren. Hierbij komen ongetwijfeld ook je emoties, je ego en je eigen belang, om de hoek kijken, dus het zal lastig zijn om voortdurend de belangen van de kinderen leidend te laten zijn.
Neem even afstand op het moment dat je merkt dat je deze door alle emoties uit het oog verliest. Las bijvoorbeeld een (korte) time-out in, om jezelf weer in de modus te zetten waar de kinderen bij gebaat zijn.
En benoem je verlangens in plaats van je frustraties.
Voor alle kinderen geldt dat een goede communicatie tussen de ouders het aller belangrijkst is. Dat creëert voor de kinderen namelijk ruimte voor het gevoel dat allebei de ouders er gewoon kunnen en mogen zijn. Dat zij beiden onbelemmerd een rol kunnen vervullen in het leven van de kinderen.
Dat dit een grote uitdaging is, weet ik heel goed. Voorkom dan ook dat je te laat bent om hier hulp bij in te schakelen. Te vaak hoor ik dat ouders inmiddels in een vechtscheiding zijn beland, waar ze dat echt niet verwacht hadden.
En ÈCHT… dat wil je niet voor je kinderen!
Beter een vechtscheiding voorkomen dan genezen
Ik hoop van ganser harte dit het bij jullie niet aan de orde is, maar als het de kinderen niet meer interesseert hoe het met één van beide ouders gaat, hebben jullie jezelf echt bij de lurven te pakken. Jullie zijn dan zo diep in jullie strijd verzonken, dat je de belangen van de kinderen uit het oog bent verloren.
Voor de kinderen is het dan de hoogste tijd om in rap tempo aan de herstelwerkzaamheden te beginnen. Het kind heeft dan namelijk voor één van de ouders gekozen en dat zal het nooit uit vrije wil hebben gedaan, maar alleen omdat het in zijn/haar beleving niet anders kon. Je kunt dit kinderen niet kwalijk nemen. Op dat moment was dat voor hen waarschijnlijk de beste optie om te overleven.
Onvoorwaardelijke liefde van en voor ouders
En dan is er oneindig veel variatie in de ruimte tussen een harmonieuze scheiding en een vechtscheiding. Waarbij ik echt wil benadrukken dat het voor kinderen ontzettend belangrijk is dat zij de onvoorwaardelijke liefde van beide ouders voelen, maar ook dat zij zich vrij voelen om hun liefde voor beide ouders te uiten.
Zou jij daar graag wat hulp bij willen? Zodat je de kinderen niet onnodig met de scheiding belast?
Maak dan een afspraak voor een gratis Eerste Hulp bij Scheiding-sessie. In 30 minuten kijken we dan samen waar de nood het hoogst is en geef ik je waardevolle informatie en tips, waar je direct mee aan de slag kunt.
Wil je er zeker van zijn dat je elke twee weken mijn waardevolle tips ontvangt?
Zodat jij de scheiding met meer rust en vertrouwen kunt doorlopen?
Meld je dan aan en ontvang ze volledig automatisch in je mailbox
Uiteraard behandel ik jouw gegevens vertrouwelijk en kun je je elk gewenst moment weer afmelden, conform de Privacy Verklaring