Daar sta ik dan met de oude senseo in mijn handen...
Begin van dit jaar kregen wij vrij plotseling part-time een ‘pleegkind’ in huis. Geen ‘officieel’ pleegkind, maar dit woord schetst de situatie het best. Ingegeven door een ‘toevallige’ samenloop van omstandigheden waarbij zijn en onze wegen elkaar kort voor de corona-maatregelen kruisten en bovendien het in je eentje in een appartement verblijven verre van ideaal is.
Een uitstekende gelegenheid voor ons om één van de zolderkamers weer ‘bewoonbaar’ te maken. Tot die tijd kwamen we eigenlijk alleen boven voor de was en was het een plek voor van alles wat we in ons leven had verzameld. En dat was best veel.
We zijn in sneltrein-tempo aan de gang gegaan en bij alles wat er door mijn handen ging was de vraag: Houd ik het nog, of ga ik het wegdoen?
Word ik er blij van?
Ik heb onlangs het boek ‘Opgeruimd!’ van Marie Kondo gelezen. Haar advies is: ‘Neem elk object in de hand en vraag je af: word ik er blij van? Zo ja, dan hou je het. Zo nee, weg ermee’.
Begin dit jaar kende ik het bewuste boek nog niet, maar als ik nu terugkijk en zie dat ik redelijk op die manier te werk gegaan, verbaast dat mij niet erg. De voorgaande jaren ben ik zelf meer en meer volgens dit principe gaan leven.
Krijg ik er energie van? Dan hoort het in mijn leven. Voel ik dat ik er niet blij van wordt, of dat het ergens schuurt, dan stel ik mijzelf de vraag of ik ermee door wil gaan of niet. Ik ben namelijk niet iemand die de handdoek snel in de ring gooit. Veel liever bereik ik alsnog het doel dat ik voor ogen had. En als ik dat doel nog steeds belangrijk vind, maar er alleen niet uitkom, kan ik altijd nog hulp inschakelen om mij te helpen bij het ‘houden’ of ‘voor ééns en altijd opruimen’.
Ballast die je niet meer dient
Je zult het ongetwijfeld herkennen, in deze periode van de scheiding, dat je spullen of ervaringen in je leven tegenkomt, die je eigenlijk niks meer brengen, of je zelfs niet meer dienen.
Wat doe jij daarmee? Maak je bewust de afweging wat je ermee wilt doen?
Voelt loslaten als een grote stap? Voelt het wel veilig om vast te houden aan het vertrouwde en bewaar je het dus nog, terwijl je weet dat je het uiteindelijk toch weg gaat gooien?
Of ben je iemand die zichzelf liever ontdoet van ballast die je nergens gaat brengen? En schakel je daarbij desnoods hulp in?
Om nog Marie nog maar eens te citeren:
'Opruimen is niet het doel. Het doel zou moeten zijn, je leven inrichten zoals je dat wilt.'
Heb je jezelf al eens voorgesteld wat er mogelijk is in je leven als je nu zou besluiten om je rotzooi voor eens en altijd op te ruimen? Voor welke nieuwe dingen zou er dan per direct ruimte ontstaat?
Wat heb jij nog op te ruimen op je leven in te richten zoals je dat wilt?
Wat doe jij met jouw shit? Houd je het nog even, of ga je er mest van maken.
Ik moet eerlijk toegeven dat wij, nadat de bewuste kamer klaar was, niet verder zijn gegaan waardoor het nog niet helemaal ‘af’ is… Niets menselijks is mij vreemd 
En er blinkt dus nog meer moois aan de horizon! Dus ik ga weer aan de slag. Ik heb nu het boek gelezen, dus het gaat vast nòg beter. En wie weet schakel ik nog wel een opruimcoach in, als ik nog meer aansporing nodig heb om door te gaan en vol te houden.
En voor jou...
Wil jij je scheiding en je leven ook graag inrichten zoals jij dat wilt?
Dan nodig ik je van harte uit om je aan te melden voor het webinar In rust en harmonie scheiden, op maandag 21 december om 20.30 uur, waarin ik de 5 belangrijkste stappen bespreek die je hierbij helpen.
Warme groet,
Margriet
Wil je er zeker van zijn dat je mijn tips niet mist en ze elke twee weken in je mailbox ontvangt?